ای جان!
دیر یا زود؛ آسان یا سخت؛ در خواب یا بیداری؛عریان یا پوشیده؛در عزت و یا ذلت؛ در حال جهاد و یا در حال صلح؛ در غربت و یا در وطن؛در خشکی یا دریا و پیر یا جوان خواهیم مرد و در جایگاه ابدی به خاک سپرده خواهیم شد و در این حقیقت اندکی شبهه راه ندارد. چنان که قبل از ما کسانی بودند و مردتد و ما نیز خواهیم مرد و در نبود ما دیگران به زندگی خود برای چند صباحی ادامه و ایشان نیز خواهند مرد؛ پس این سفر حتمی است و ناگزیر و ناگریز!
در توصیف این سفر هرآنچه بگویم سخن بدرازا کشد و شاید که حق آن ادا نگردد؛ شایسته دیدم و عنان سخن را به مولای متقیان و امام تقوا پیشگان حضرت علی علیه السلام بسپارم که در گذر از قبرستانی با اهالی آن چنین سخن کرد.
""ای ساکنان خانه های وحشت زا ومحله های خالی و گورهای تاریک!ای خفتگان در خاک!ای غریبان!ای اهل تنهایی!ای اهل وحشت!شما پیش از ما رفتید و ما به دنبال شما،به شما می پیوندیم.
امّا درخانه هایتان دیگران ست کردند،و امّا نتان با دیگران ازدواج کردند،و اموالتان در میان دیگران تقسیم شد!این خبر ما هست،شما چه خبری دارید؟ سپس رو به اصحاب فرمود: بدانید که اگر اجازه سخن گفتن داشتند،به شما خبر می دادند که؛ بهترین توشه تقوا است.""1
احمدرضا
ناصح گلستانی
98/6/26
علی آبادکتول
1. منبع؛حکمت۱۳۰نهج البلاغه
ای ,دیگران ,سخن ,خواهیم ,نیز ,امّا ,و یا ,و در ,در حال ,این سفر ,ای اهل
درباره این سایت